Zadziwiająco przewrotny film o dobroci. W dodatku dotykający tak drażliwego tematu, że w komentarzach pode mną nawet nie starają się go ocenić, a toczą walki światopoglądowe :) A jednak reżyser podszedł do wszystkiego z jeszcze większym dystansem niż można było się spodziewać. Od filmu bije typowa angielska uprzejmość- w scenach gdzie bohaterowie powinni się wściekać, albo obrażać, oni po prostu dyskutują z tym swoim akcentem. No ciekawa konwencja, nie powiem...
Vera Drake to uosobienie poczciwości. Jest w stanie pomóc każdemu, kiedy tylko poprosi. Żyje z zajmowania się domem starszych lub bogatszych osób, zaprasza osamotnionego sąsiada na kolację, zawsze służy pomocą swoim dzieciom, no i od czasu do czasu pomaga w usunięciu ciąży jakiejś młodej dziewczynie. W sumie trudno nie uwierzyć w dobroć bohaterki. Jednocześnie wie że robi coś niezgodnego z prawem, ale nie może przestać. Dlaczego?
SPOILER
W tym filmie znajdziemy dwie bardzo wymowne sceny, które tuż po seansie szybko się zapomina. Pierwszą jest porównawcza scena, w której reżyser wyraźnie podkreśla- nie ma nic do aborcji. Mamy jednak zestawienie ze sobą dwóch światów. Pierwszy- bogaczy, gdzie niechciane dziecko można usunąć za 150 funtów, gwarantowana jest świetna opieka medyczna oraz psychologiczna. Drugi gdzie aborcja trwa 5 minut, dokonuje jej właśnie Vera, za pomocą dość niebezpiecznej metody, a warta jest ona 2 Gwinee. Przy czym bohaterka nie wie że ktoś za to bierze pieniądze. Reżyser w ten sposób wyraźnie chce również pokazać jak bardzo różnią się światy w których przyszło żyć bohaterom.
Druga scena wyjaśnia natomiast zachowanie Very. Zapytana podczas przesłuchania czy kiedyś to samo przydarzyło jej się w młodości, niejako potwierdza to cichym płaczem. Jeżeli przyjąć że Vera Drake mając ok. 18 lat zaszła w ciążę i ktoś jej pomógł usuwając ją, jej zachowanie zdaje się nie być tak nieuzasadnione. Nie tylko nie wierzy w szkodliwość swojej metody, bo sama wyszła z tego bez powikłań, ale również jest pewna że pomaga tym dziewczętom, bo ona sama dzięki aborcji stworzyła szczęśliwą rodzinę. Gdyby nie usunęła dziecka w młodości, później nie poznała by swojego męża, którego tak kochała i nie miałaby tak udanego życia. Vera jest pewna że "pomagając" w ten sposób innym, też otwiera im drogę do wspaniałej przyszłości.
KONIEC SPOILERA
Aktorsko jest znakomicie. Jeżeli przymknąć oko na angielskość bohaterów, co w sumie chyba tylko mnie irytowało, to postaci wykreowano po mistrzowsku. Każda jest na swój sposób absolutną indywidualnością. A najlepsza z tego wszystkiego jest oczywiście Imelda Staunton jako Vera. Prosta kobieta, która stara się tylko i wyłączne być dobra. A gdy okazuje się że jej działania wcale nie przyniosły oczekiwanych przez nią skutków załamuje się. I to jest pięknie pokazane. Na prawdę świetna rola.

Vera Drake to oczywiście film nie dla każdego. Kontrowersyjny, prosty w swej budowie, ale pełen istotnych szczegółów. Jednak wart zobaczenia, bo bez względu na poglądy, myślę że każdy inteligentny widz zauważy tutaj konflikt tragiczny- niektórych odpowiedzi po prostu nie znajdziemy, bo nie wszystko jest tylko dobre, albo tylko złe. 7 się należy.